In gesprek met Marion Wijnhoven en Deen

Ambulant objectleiding & medewerker SROI

In gesprek met Marion Wijnhoven en Deen

In gesprek met Marion

Binnen haar rol als ambulant objectleiding bij ICS begeleidt Marion verschillende medewerkers, die voorheen een afstand tot de arbeidsmarkt hadden. Haar team kenmerkt verschillende  achtergronden. Het is belangrijk om daar rekening mee te houden in haar leidinggevende rol. Een Dit zorgt voor een extra uitdaging, maar die heeft Marion vanaf het begin met beide handen aangepakt. In dit artikel vertelt ze over haar team van collega’s binnen NLW en de uitdaging en waardering dat het werk haar brengt.

Allereerst: wie is Marion?

‘’Ik ben Marion Wijnhoven. Bijna vier jaar geleden ben ik bij ICS komen werken. Vanaf het begin ben ik betrokken bij SROI-trajecten. Sterker nog, ik werkte in mijn vorige baan ook met mensen die een afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Het moet je liggen. Ik vind het erg leuk en iedere dag is een uitdaging! Je komt diverse pareltjes tegen, die nét dat ene opstapje nodig hebben. Met iets meer structuur en iets meer duidelijkheid bieden we mensen een volwaardige werkplek.’’

Als objectleider werk jij veel samen met mensen die voorheen een afstand tot de arbeidsmarkt hadden. Wat is jouw ervaring hiermee?

‘’Het is belangrijk om geduldig te zijn en de rust te bewaren. Af en toe kun je als leidinggevende nog wel eens ergens binnen komen stormen, maar hier bij NLW is het belangrijk om de werkomgeving zo prikkelvrij mogelijk te houden. Wanneer collega’s, waar ik op andere projecten mee werk, hier komen, hoor ik ook altijd: ‘’Oh Marion, hier ben je helemaal rustig’’. Dat doe ik om hier zo goed mogelijk in te passen. De manier hoe wij hier met elkaar omgaan is gewoon heel ‘easy going’.’’

Werk je met veel verschillende typen SROI-medewerkers?

Jazeker, iedereen is verschillend. Ik werk hier met een team van vier medewerkers. In dit schoonmaakteam zijn verschillende problematieken te herkennen, zoals: dementie, autisme, autoriteitsproblemen en laaggeletterdheid. Voor collega’s op andere projecten is het best wel even schakelen als ze hier voor het eerst komen. Ik ga dan ook altijd eerst met die collega’s in gesprek, zodat ze goed voorbereid zijn en dat ze weten dat ze altijd bij mij terecht kunnen als ze ergens tegenaan lopen! Daarnaast zorg ik ook altijd dat ik de eerste paar keren in de buurt ben.’’

Welke rol heb jij als objectleider in de begeleiding van deze collega’s?

‘’Als leidinggevende zorg ik voor de verbinding en balans. Ik breng structuur aan in de werkzaamheden. Voor iedere medewerker bekijk ik welke werkzaamheden en werkomgeving het beste passen. Ik werk op basis van gevoel; ik voel wel of een medewerker op een pand past, of niet. Is dat niet het geval? Dan zal ik ook altijd switchen.’’

‘’Daarnaast ben ik het aanspreekpunt, wanneer zij vragen hebben of ergens tegenaan lopen. Mocht ik zelf denken dat het belangrijk is om het gesprek aan te gaan, doe ik dat uiteraard ook. Maar het is ook mijn rol om bij de jobcoach aan te kloppen, wanneer ik zelf ergens niet uitkom. Waar het me om gaat, is dat ik deze collega’s succeservaring op laat doen.’’

  • Marion is gemiddeld 8-12 uur per week kwijt aan de begeleiding van deze 4 SROI-medewerkers
  • Begeleiding bestaat uit de daadwerkelijke dag-tot-dag begeleiding van de medewerkers, overleg met de job-coach en extra kwaliteitscontroles.

En over welke kwaliteiten moet je beschikken om zo goed mogelijk in deze rol te passen?

‘’Allereest is het belangrijk dat je geduldig bent. Daarnaast moet je ook rekening kunnen houden met de beperkingen van de medewerker en de verschillen van persoon tot persoon. Het belangrijkste? Duidelijk communiceren; in Jip-en-Janneke-taal.’’

Verschilt de begeleidingsbehoefte tussen medewerkers?

‘’Ieder persoon is uniek en dat is ook hier het geval. De begeleidingsbehoefte is dus ook sterk afhankelijk van de ondersteuningsbehoefte. Mijn team bestaat uit verschillende typen medewerkers, met ook ieder hun eigen problematiek. Vanmorgen heb ik bijvoorbeeld een collega begeleid die te maken heeft met beginnende dementie. Ze begint ergens aan en op een gegeven moment vergeet ze wat ze aan het doen was. Ze zit nog in de ontkenningsfase, dus ik probeer daar dan doorheen te manoeuvreren. Wanneer ik bijvoorbeeld met de poetskar aankom, dan weet ze het weer.”

‘’Maar ook hebben we een collega met een hele zware vorm van autisme. Als er iets gaat veranderen, bijvoorbeeld een wijziging in het contract, begin ik een maand van tevoren met het voorbereiden op de wijziging. Na de overgang zie ik in het begin ook een aantal dingen door de vingers. Als we een taak voorheen twee keer uitvoerden en nu nog maar één keer, ga ik dat niet meteen corrigeren. Ik laat hem dan eerst rustig wennen aan de nieuwe situatie.

‘’Ook heb ik een medewerkster in mijn team die te maken heeft met autoriteitsproblemen. Zij werkt op reguliere locaties, maar heeft geen duidelijke leiding nodig. Ze heeft namelijk moeite om zich aan de afspraken te houden. Denk aan niet op de afgesproken tijd aanwezig zijn.’’

‘’Bij Deen is er sprake van laaggeletterheid, maar dat weet hij heel goed verborgen te houden. In het eerste anderhalf jaar dat ik hier werk, heb ik het namelijk ook nooit geweten. Ik vroeg me dan ook sterk af waarom hij af en toe vastliep bij zijn werkzaamheden. Vertrouwen is de basis. Uiteindelijk heeft hij het me zelf verteld, anders had ik het misschien nu nog niet geweten!’’

Kunnen wij SROI-medewerkers een volwaardige werkplek bieden en hoe wordt ervoor gezorgd dat ze volwaardig onderdeel uitmaken van het team?

Het streven is om onze medewerkers alle werkzaamheden te laten uitvoeren. Het belangrijkste is dat er rekening gehouden wordt met de hulpbehoeften. Bijvoorbeeld door hierop in te spelen met het schrijven van handgeschreven briefjes, het aanbrengen van structuur, et cetera. Het zorgen dat deze collega’s onderdeel uitmaken van het team gaat vervolgens vrijwel vanzelf. Het is gewoon belangrijk om iedereen gelijk te behandelen, iedereen te betrekken. Daarnaast heb ik een zero tolerance beleid met betrekking tot niet respectvol zijn tegenover elkaar.’’

Is er ook sprake van (externe) ondersteuning bij jouw werkzaamheden?

‘’Ik werk nauw samen met een jobcoach vanuit het NLW, Marika. Als ik ergens niet uitkom, kan ik met haar overleggen. Soms vraag ik me af of ik iets wel goed heb gezien, dan kan ik met haar daarover in gesprek gaan. Dat is enorm fijn, daar kun je even mee sparren. Marika is ook jobcoach voor de medewerkers. Zij kunnen ook rechtstreeks bij haar aankloppen. Die extra ondersteuning is heel erg fijn!’’

‘’Daarnaast heb ik nauw contact met Harm. Hij zorgt voor de werving van de mensen hier bij NLW. Ik zou het ontzettend leuk vinden om dit team verder uit te breiden. Het is gewoon een ontzettend leuke werkplek! Daarnaast streven ze hier naar outplacement, dus het opleiden op deze locatie om de medewerkers vervolgens ook op andere locaties te laten werken. Ik sta daar voor de volle 100 procent achter; NLW is een hele goede leerlocatie!’’

Je merkt dat je jouw rol echt met passie vervult. Heb je ook een opleiding of training gevolgd om SROI-medewerkers te begeleiden?

‘’Ik heb voornamelijk vanuit mijn privéomgeving ervaring opgebouwd. Mijn zoon is doof geboren. Inmiddels is hij daarvoor geopereerd en behoort hij tot de horende wereld. Maar het heeft er wel voor gezorgd dat je goed weet hoe om te gaan met dergelijke problematieken. Wat je wel moet doen, of juíst niet. Zo heb ik bijvoorbeeld heel visueel met hem gecommuniceerd. Ik heb geen specifieke training of opleiding hiervoor gevolgd, maar heb acht jaar geleden wel de opleiding ‘Helpende Welzijn 2’ afgerond. Die kennis kun je hier goed toepassen.’’

Tot slot, waar hou je rekening mee met het inplannen van deze medewerkers?

‘’SROI-medewerkers hebben over het algemeen meer behoefte aan repeterende handelingen, zo min mogelijk wijzigingen en een prikkelarme werkomgeving. Daarnaast krijgen ze meer tijd voor het uitvoeren van de werkzaamheden. De medewerkers hier werken allemaal bij NLW, maar twee van deze vier werken ook op andere locaties, zoals ook Deen.’’

In gesprek met Deen 

ICS’er Deen werkt voor NLW en enkele andere opdrachtgevers. Hij werkt graag zelfstandig en dat maakt hem een ontzettend goede ambulante medewerker. Hij heeft een auto van ICS, waarmee hij naar verschillende locaties rijdt om schoon te maken, maar ook om producten op te halen, op verzoek van Marion. Deen is laaggeletterd, wat betekent dat hij bijvoorbeeld geen werkinstructies kan lezen of een navigatiesysteem kan gebruiken, maar dat zorgt er juist voor dat hij een fotografisch geheugen heeft. Een route van de ene locatie naar de andere? Die zit na één keer rijden volledig opgeslagen in zijn hoofd! 

Deen, kun jij iets over jezelf vertellen?

‘’Ik ben Deen. Ik werk sinds 2013 bij ICS Groep. Ik ben via de gemeente binnengekomen. Ik zei tegen hen: ‘’Hé, een baan bij NLW. Is dat niet iets voor mij?’’ Het werk in de fabriek hier is niks voor mij, maar dit werk vind ik erg leuk. Hiervoor heb ik gewerkt via een uitzendbureau, o.a. in de plantsoendienst en bij een betonfabriek.’’

Welke werkzaamheden voer je hier allemaal uit?

‘’Ik doe poetsen, allerlei verschillende dingen. Daarnaast ga ik vaak op pad naar andere locaties.’’

Wat vind je leuk aan het werk en wat zou je nou echt het allerliefste doen?

‘’Het poetsen. Laat mij maar gewoon lekker poetsen! Ik vind de vrijheid heel fijn, de variatie en lekker alleen werken. Daarnaast vind ik het schrobben van vloeren erg leuk, met de schrobmachine! De plumeau, die gebruik ik niet zo veel. Dat vind ik niet zo leuk, dus die wil ik nog wel eens vergeten.’’

Hoe ervaar je de begeleiding van je leidinggevende en hoe ervaar je het contact met jouw collega’s en andere personen op de locaties waar je werkt?

‘’De begeleiding van Marion is goed, daar heb ik niks op aan te merken. Met mijn collega’s en alle andere mensen, hier en op andere locaties, kan ik goed opschieten. Zolang ze me maar lekker laten poetsen.’’

Op welk moment uit je ICS carrière, dus tijdens het werken bij ICS, ben je het meest trots?

‘’Ik doe gewoon netjes mijn werk.’’ Marion vult aan: ‘’Deen doet erg goed zijn werk. Er zijn veel locaties waar we alleen maar Deen willen hebben. Soms begint hij erg vroeg op een locatie, dus is hij al weg voordat de mensen daar komen om te werken, maar ze vinden het ook erg leuk als ze Deen nog even zien!’’ Deen haakt erop aan: ‘’Ja, ze willen alleen maar mij. En ze merken ook meteen als ik niet ben geweest.’’

Heb je wel eens te maken met uitdagingen/ lastige situaties? Zo ja, hoe ga je daar dan mee om?
‘’Laatst stond er een keer een poetskar in de weg en begon daar iemand vervelend over te doen. Ik probeer me daar dan zo min mogelijk van aan te trekken en geef het aan bij Marion, wanneer er zoiets is gebeurd.’’

Ben je van plan om bij ICS te blijven werken?
‘’Zeker, tot mijn pensioen. Ik ben helemaal tevreden!’’

ICS kijkt uit naar meer samenwerkingen met landelijke partners. We hebben de ambitie om in totaal 10% van ons personeelsbestand in te vullen met SROI-medewerkers. Hiervoor gaan we landelijke samenwerkingen aan met Gemeenten, UWV en Werkgeversservicepunten. In 2024 gaan meer leidinggevenden de HARRIE-training volgen om door het hele land goed begeleidde werkplekken te realiseren.

Wil je de mogelijkheden voor het plaatsen van een kandidaat bespreken met ICS? Neem dan contact op met Lieke Broos, HR medewerker via lieke.broos@icsgroep.nl of bel op 040-251 8200.

We zorgen voor elkaar
We investeren in ontplooiing
We blijven continu verbeteren
We werken samen

Net als Marion Wijnhoven & Deen klaar voor een nieuwe uitdaging bij ICS?

Bekijk onze vacatures

Vacatures